Gizlediğin her şeyi biliyorum
Gizlediğin her şeyi bilen biri var
Tek bir cümleyle hep ölüp, hep doğacaksın
Çünkü gizlediğin her şeyi bilen biri var
Ve, o sensin….
Ahmet Altan – İçimizde Bir Yer
Hiç kimseyi tam olarak tanıyamazsın demişti annem. Sonradan farkettimki hiçkimsenin içine ben de dahilmişim. Acı bir itiraf. İçimdeki iyi ve kötü sürekli kavga ederken, sonunda iyilerin daima kazanacağına olan inancım kötü ben ile tanıştıktan sonra değerini yitiriyor. İçimde bir yerde henüz keşfedemediğim bir duygu var, en mutlu olduğum günler de gelip bana kim olduğumu hatırlatıyor. Uzun saçları ve sarı gözleri var. Adını sormaya çekiniyorum, onu sevmediğimi biliyor.
İnandığım nadir şeylerden biri beyazın gücü. Ne yaparsam yapayım, beni kurtaracağına inanıyorum. Hangi renk boya olursa olsun altımda, bir çizgi ile silip atabiliyor her şeyi. Kontrol edilemez bir güç. Siyah gelecek aklınıza, peki ya siyahın gücü? İyi ve kötünün savaşı… Yeteri miktarda karıştırdığınıda yeni bir renk çıkar karşınıza ” Gri”. Renklerin ve insanların en tehlikelisi. Gri şehirler, gri insanlar, gri havalar, gri arabalar… İyinin ve kötünün vücut bulmuş hali. Sanırım annem gri insanlardan bahsediyordu. Sanırım ben de bir griyim. Hayatımdaki renkleri yitirdim. Gözlerimi kapadığımda karanlık karşılıyor beni açtığım da ise renk karmaşalarının önündeki beyazlık.
İnsanların griliği mi bulaştı üzerime? Aman Tanrım! Kendimi mi kaybediyorum? Bir zamanlar beyazdım belki de, siyah da olabilirm evet ama annem bir beyazdı, babamı sormayın. Gizlediğim şeyler var herkesten. Hoyratlık var üzerimde, başıboşluk, hovardalık. Doymak bilmeyen bir nefsim. Rüyalarım var her gün başka birini alan içine. Uykularım var umudu aradığım. Sen varsın, yok olmana belki de saatler var. Neden diye sorma, gizlediğim şeyler var, içimde bir yerde…
Umutsuzluğun umudu 