Korona Günlerinde Aşk

Bu evin içinde ölüp gideceğim. Bu kalbim, fikirlerim, eserlerim hepsi yok olacak. Çocukluğum, büyüdüğüm sokak, dizimi kanatan taş hepsi burada. Gökyüzünü halen göremiyorum bu taş yığınından. Nefes alamıyorum. Hangi gündeyiz, saat kaç, zaman kaç, Eda kaç…

Tanrım kalbime milyonları sığdırabilirim sanırım

Ölüm. Hiçbir zaman korkutmadı beni, şimdi ise pencereden içeri girip beni almasını bekliyorum. Gelecek kapalı bir kutu gibi, hayaller ile saklı bir kutu. Artık yanından bile geçemiyorum. Her sabah bir kuş sesi ile uyanıyorum, gördüğüm tek farklı yüz onun ki. Yemeğini alıp gidiyor çok uzaklara. Keşke beni de alabilsen kuş kardeş. Ne kadar da zayıfım doğa karşısında, canlılar arasında. Kendi kendime esir ediyorum bu dünyayı. Teknoloji mi beni kurtaracak? dünyadan haberim olsa ne gezer, ölümden kaçan milyonlarca insan. Al işte yine tıkandı insanoğlu. Ben söylemiştim karnabaharın bile bir kalbi olduğunu inanmamışlardı petrol sevdalıları. Beni anlayabilecek bir icat bulabildiler mi mucitlerimiz?  Endüstri kaç sıfıra dayandı? Ah tükenmişlik sendromu içindeyim insanların kendini uyuşturması için üretilen her şey bana daha da acı veriyor. Yemek mi? artık ölüm diyetine girdim sanırım. Geçmiş ile baş başayım işte 20 yıllık bir geçmemiş ….

Balonu kaybolmuş bir çocuğum ben, onu geri getirecek kahramanı bekliyorum

Sokağa çıkmak yasakmış öyle dedi büyükler, bir zincir daha vuruldu beynime. Geceleri seviyorum artık. İnsanları tanıma merakım son sürat devam ediyor elbet, umut değil belki bu sefer ki ama, neden olmasın ki. İşte tanımadığım birine yine kendimi anlatmaya çalışıyorum, fakat bu sefer ki başka? Arkadaşlarım bu dediğimi duysa dalga geçerlerdi benimle. Hiç görmediğim birine, tek bir yalan söylemeden anlatıyorum kendimi. Edayı Eda olarak anlatıyorum. Farklı olan ne çözemiyorum ama nefes aldığımı hissettim uzun zaman sonra. Sanki yanıma geldi biri ve gitmiyor, korkmuyor da hiçbir şeyden. Bir süper kahraman olmalı yardım çağrımı görmüş olmalı sanırım. Süper kahramanlar aşık olur mu acaba? yoksa onlarda yeni nesil bir teknoloji midir? Bu sorunun cevabını bulmam kolay olmadı. Artık her sabah kuşlar ile uyanmıyordum. Hey mutluydum, evet, evet mutluydum. Aman tanrım hayal kurmaya tekrar başlamıştım, teknolojiye olan öfkem azalmaya başladı, sarılacaktım sanırım 2018 model telefonuma. Pencereyi kapattım artık ölümün girmesini istemiyordum içeri. Şarkı söylemeye başlamıştım hatta, şiir okuyordum, gülümsüyordum tüm gün. Tekrar mutfağa girdim ve en sevdiğim yemeği yaptım. Evet hala dünya kötü bir yerdi insanlar korkuyordu, yasak devam ediyordu. Ben özgürüm. Gökyüzüne bakıyorum doya doya, yıldızlar ile konuşuyorum işte benim yıldızım. Süper kahramanlar aşık olur mu demiştim ya, onu sonra söyleyeceğim ama ben bir süper kahramana aşık oldum. Evet doğru duydunuz, insanlığı kurtarmadı henüz ama beni kurtardı bu kulenin içinden. Kucakladı, aldı, gezdirdi ve yatağıma geri götürdü. Bir Apple kadar güçlü değildi belki ama, Beni Apple dan daha çok mutlu ediyordu.

    Aşk tesadüfleri severmiş. Sinemada rast gelmiştim afişine. Gözümü devirip geçmiştim yanından. Bugün yapacağım ilk iş o filmi izlemek olacak. Aşkı aradım yıllarca farklı şehirlerde, farklı kişilerde sonu olmayan bir yolculuk sandım. Bir sonu varmış. Her hikâyenin bir sonu. Benimki daha yeni başlıyor, bir süper kahraman ile. Virüsün, kötülüğün tek düşmanı aşk ile. Dünyayı iyilik kurtaracak, üzgünüm sevgilim sen beni kurtardın bizde sevgi ile dünyayı kurtaracağız. Hayal etmek hiç bu kadar acı vermiyordu belki de bu zamana kadar. Sana terliklerim ile gelmek istiyorum, yollarda dans ederek, nefes alarak doyuncaya dek. Seni seviyorum adamım.